Strop filigran

Poniżej przedstawiamy jak należy ułożyć strop. Jeśli jesteś zainteresowany, poproś nas o szczegółową instrukcję.

Zasady transportu i składowania

Elementy prefabrykowane należy przewozić transportem samochodowym w pozycji poziomej, z kratownicami stalowymi skierowanymi ku górze. W czasie transportu elementy powinny być zabezpieczone pasami przed możliwością przemieszczenia się względem środka transportowego i przed uszkodzeniem dolnej powierzchni płyt prefabrykowanych. Pasy należy zapiąć w takich miejscach, aby pokrywały się z położeniem przekładek. Płyty stropowe powinny być układane bezpośrednio z pojazdu w miejsce wbudowania (na stropie). Jeżeli z pewnych względów niezbędne jest składowanie dostarczonych prefabrykatów na budowie powierzchnia składowania powinna być równa (płyty należy układać na wypoziomowanych podporach w stosach nie wyższych niż 6 warstw płyt – zaleca się składowanie na powierzchniach utwardzonych lub na docelowo ułożonych już płytach w poziomie wbudowania elementów prefabrykowanych). Płyty układane są na samochodzie w sztaplu, na przekładkach drewnianych (przekładki podlegają zwrotowi). Przekładki muszą leżeć w poprzek dźwigarów przez całą szerokość elementu, na węźle połączenia krzyżulca z pasem górnym kratownicy. Każdorazowo po załadunku płyt stropowych na samochód, należy sprawdzić, czy płyty nie są w żaden sposób uszkodzone lub wybrakowane.

Zasady montażu

Płyty stropowe Filigran produkowane są indywidualnie i różnią się ilością zbrojenia w strefie dolnej oraz ilością dźwigarów kratowych (mimo bardzo podobnej geometrii), w związku z tym aby uniknąć pomyłki prefabrykaty są oznaczone numerami zgodnie z planem montażowym zawartym w projekcie wykonawczym. Należy sprawdzić, czy nośność dźwigu przy maksymalnie potrzebnym wysięgu, jest wystarczająca do uniesienia płyt. Ciężary poszczególnych płyt podane są na rysunku montażowym (szacunkowy ciężar płyty o grubości 5cm wynosi 125kg/m2, a płyty o grubości 6 cm wynosi 150kg/m2). Haki należy zaczepiać przez krzyżulce w węzłach dźwigarów kratowych – rysunek poniżej

Nie wolno, w żadnym wypadku, zakładać haka za pręt górny pomiędzy węzłami kratownicy. Do podnoszenia prefabrykatu stosować zawiesia linowe (łańcuchowe) lub trawersowe z samoregulującymi się naciągami zawiesi nośnych (szczegół rysunkowy). W przypadku zawiesi linowych kąt pomiędzy naciągniętą liną a płaszczyzną płyty nie może być mniejszy niż 60º. W przypadku montażu płyt zawiesiem linowym – płyty podnosić za 2 i 3 kratę (w przypadku 4 krat ), za 2 i 4 kratę ( w przypadku 5 krat )

W przypadku montażu płyt zawiesiem linowym – płyty podnosić za 2 i 3 kratę (w przypadku 4 krat ), za 2 i 4 kratę ( w przypadku 5 krat )

Odległość od miejsca zaczepienia do krawędzi płyt powinna wynosić około 1/4.5 całkowitej długości prefabrykatu. Podnoszenie i układanie elementów powinno odbywać się równomiernie, bez gwałtownego szarpania. Szczególną uwagę należy zwracać także na niedopuszczanie do uderzania podnoszonym i układanym elementem o inne przedmioty lub elementy budynku. Układanie elementu powinno się odbywać powoli i dokładnie, jednocześnie na podporach stałych i podporach montażowych.

Zasady podparcia stropu

Podpory montażowe powinny być ustawione na sztywnym podłożu przed przystąpieniem do układania płyt prefabrykowanych. Jarzma podpór montażowych przeznaczone do utrzymania elementów podpierających powinny być ustawione prostopadle do przewidywanego kierunku ułożenia stalowych kratownic elementów. Rozstaw podpór montażowych powinien być zgodny z dokumentacją projektową. Podpory skrajne należy ustawiać w odległości nie większej niż 300 mm od podpór stałych (ściany, podciągi itp.). Podpory skrajne należy ustawiać, gdy powierzchnia oparcia płyty jest mniejsza niż 50 mm lub gdy mniej niż co drugi węzeł kratownicy pasa dolnego znajduje się nad podporą stałą. W pozostałych przypadkach stosowanie podpór jest zalecane ponieważ ułatwia poziomowanie wykonywanych stropów. Rozstaw podpór w kierunku podparcia (prostopadłym do kratownic) powinien wynosić max. 1,5 m. Po włożeniu elementów podpierających np. krawędziaków w jarzma, podpory muszą być dokładnie wypoziomowane. Podpory montażowe powinny być wyposażone w mechanizm (np. śrubowy) do regulowania ich wysokości.